Zaterdag: afscheid, Oradea, zwemmen
Door: Lisette
Blijf op de hoogte en volg Roemenië
22 Juli 2017 | Roemenië, Spinuş
Het beloofde weer een warme dag te worden. Het besluit om een vrije dag te nemen was de dag ervoor gemaakt. Ondanks de warmte wilde een groot deel van de groep vandaag graag wat van de omgeving zien.
We konden flink uitslapen. ’s Ochtends om 8 uur stonden we op om afscheid te nemen van de twee gezinnen die ons wat eerder verlaten. Dat was niet per se gemakkelijk. We hebben in een week tijd deze broeders en zusters veel beter leren kennen. Behalve gezichten en namen uit de gemeente kennen we nu ook hun verhalen en karaktereigenschappen. En dat is erg bijzonder. Ik (Lisette) hoop dat het versterken van de banden ook terug in Nederland zijn vruchten af zal werpen. Dat het dichter naar elkaar groeien zal zorgen voor meer onderlinge liefde en betrokkenheid. Want dat is toch wel één van de mooiste dingen van het samen gemeente zijn. Ook Erwin en Ruth laten ons merken hoe waardevol dit voor hen is. Omdat ze zo ver weg zijn van de gemeente en hun vrienden missen ze vaak deze kameraadschap, het samenzijn, je verhaal even kwijt kunnen. We zijn blij dat we deze weken met hen samen kunnen optrekken en af en toe even een luisterend oor kunnen bieden.
De groep voelt nu anders: lege plekken en meer stilte. Toch laten we de kop niet hangen, er is hier genoeg te beleven, te ervaren en te zien. We gaan vandaag naar Oradea. We splitsen ons op in een paar groepjes. Twee van de kinderen van Magda (Mogdi en Loţi) die bij Erwin en Ruth wonen lopen met ons (Alize, Joannie en Lisette) mee. We kijken wat rond en spelen wat bij de fonteinen. De stad is boven verwachting prachtig. We drinken wat en kopen een heerlijk broodje, de kinderen genieten. Het leven kan zo simpel en goed zijn.
Verhit verlaten we de stad na het middaguur en gaan richting het zwembad. Dit zwembad is eigenlijk een kuuroord. De Roemenen dichten een geneeskrachtige werking toe aan het bronwater hier. Er zijn twee baden met warm, naar zwavel stinkend, bruin water. Hordes Roemenen slijten hier hun dag. Wij doen gezellig mee, maar dan vooral in het gewone zwembad waar we dollen en genieten van het frisse water. Na het zwemmen eten we heerlijke Roemeense worstjes (mici) met brood en patat. Patat alleen voor de kids, want er was helemaal niet genoeg en we wilden liever geen uur wachten voordat de aardappels in frieten waren veranderd. Vergeleken met hier zijn we in Nederland toch wel erg georganiseerd.
Behoorlijk uitgeteld komen we thuis en voegen ons weer bij diegenen die het zwemmen eventjes aan zich voorbij hebben laten gaan. Het was goed om vandaag even verandering van ritme en omgeving te hebben. Het harde werken, alle indrukken en het toch vaak net wat te laat naar bed gaan maken de lijven moe en de geest voldaan. Morgen is het zondag, nog een rustdag waar we van gaan genieten. Maandag de laatste klusjes en dan is ons avontuur hier alweer gedaan. We voelen ons rijk: lessen voor het leven en banden om op voort te bouwen.
We konden flink uitslapen. ’s Ochtends om 8 uur stonden we op om afscheid te nemen van de twee gezinnen die ons wat eerder verlaten. Dat was niet per se gemakkelijk. We hebben in een week tijd deze broeders en zusters veel beter leren kennen. Behalve gezichten en namen uit de gemeente kennen we nu ook hun verhalen en karaktereigenschappen. En dat is erg bijzonder. Ik (Lisette) hoop dat het versterken van de banden ook terug in Nederland zijn vruchten af zal werpen. Dat het dichter naar elkaar groeien zal zorgen voor meer onderlinge liefde en betrokkenheid. Want dat is toch wel één van de mooiste dingen van het samen gemeente zijn. Ook Erwin en Ruth laten ons merken hoe waardevol dit voor hen is. Omdat ze zo ver weg zijn van de gemeente en hun vrienden missen ze vaak deze kameraadschap, het samenzijn, je verhaal even kwijt kunnen. We zijn blij dat we deze weken met hen samen kunnen optrekken en af en toe even een luisterend oor kunnen bieden.
De groep voelt nu anders: lege plekken en meer stilte. Toch laten we de kop niet hangen, er is hier genoeg te beleven, te ervaren en te zien. We gaan vandaag naar Oradea. We splitsen ons op in een paar groepjes. Twee van de kinderen van Magda (Mogdi en Loţi) die bij Erwin en Ruth wonen lopen met ons (Alize, Joannie en Lisette) mee. We kijken wat rond en spelen wat bij de fonteinen. De stad is boven verwachting prachtig. We drinken wat en kopen een heerlijk broodje, de kinderen genieten. Het leven kan zo simpel en goed zijn.
Verhit verlaten we de stad na het middaguur en gaan richting het zwembad. Dit zwembad is eigenlijk een kuuroord. De Roemenen dichten een geneeskrachtige werking toe aan het bronwater hier. Er zijn twee baden met warm, naar zwavel stinkend, bruin water. Hordes Roemenen slijten hier hun dag. Wij doen gezellig mee, maar dan vooral in het gewone zwembad waar we dollen en genieten van het frisse water. Na het zwemmen eten we heerlijke Roemeense worstjes (mici) met brood en patat. Patat alleen voor de kids, want er was helemaal niet genoeg en we wilden liever geen uur wachten voordat de aardappels in frieten waren veranderd. Vergeleken met hier zijn we in Nederland toch wel erg georganiseerd.
Behoorlijk uitgeteld komen we thuis en voegen ons weer bij diegenen die het zwemmen eventjes aan zich voorbij hebben laten gaan. Het was goed om vandaag even verandering van ritme en omgeving te hebben. Het harde werken, alle indrukken en het toch vaak net wat te laat naar bed gaan maken de lijven moe en de geest voldaan. Morgen is het zondag, nog een rustdag waar we van gaan genieten. Maandag de laatste klusjes en dan is ons avontuur hier alweer gedaan. We voelen ons rijk: lessen voor het leven en banden om op voort te bouwen.
-
23 Juli 2017 - 16:00
Henk Pluimers:
Weer een mooi verslag van een dag in Roemenie. Lekker genieten in het zwembad, leuk.
Ja we zijn hier in NL wel erg georganiseerd zoals opgemerkt. Geweldig wat jullie daar allemaal doen! Nog een klusdag en dan weer afscheid! Goede reis terug gewenst en tot ziens in NL. Ieder hartelijke grt van ons hier! -
23 Juli 2017 - 18:35
Desiree:
Mooi verhaal Lisette.
Fijn om te horen dat jullie het fijn hebben met elkaar.
Mooi ook dat jullie even rust hebben genomen om op een andere manier van jullie reis te genieten. Na hard werken hoort ook ontspanning.
Fijne. Zondag samen en succes met de laaste klusjes.
Groetjes Desiree -
23 Juli 2017 - 22:19
Joyce De Bruin:
Goed om te lezen dat jullie de afgelopen week zoveel werk hebben kunnen doen!
Succes met de laatste loodjes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
